Temir-Khan, medalion z achałtekińcem.

Ci, którzy mnie znają i ci, którzy podczytują czasem te moje wypociny, wiedzą jak kocham achałtekiny. Jak tylko gdzieś natknę się na nazwę rasy, od razu strzygę uszami i przeliczam gotówkę licząc na nową ciekawą figurkę. Wprawdzie medaliony nie były nigdy w kręgu moich zainteresowań ale od kiedy natknęłam się na pracę Oksany Kuks, przedstawiającą cudnej urody głowę konia, tak realistyczną, że mam ciary patrząc na nią, wpadłam jak śliwka w kompot.

 Od tego czasu  kolekcja powiększyła się o kilka płaskorzeźb  przedstawiających inne rasy a nawet jedeną psią ale jednak nadal główny trzon kolekcji stanowią figurki, szczególnie achałtekińskie.
Tu muszę dodać, że chociaż jest sporo modeli tej rasy to jednak nikt tak jak Rosjanie jej nie czuje tak jak ja. Nie wiem na czym to polega ale ja nie widzę w amerykańskich modelach tej szlachetności, delikatności połączonej z siłą, tej pięknej smukłej głowy z oczami wyrażającymi dumę i hardość, czyli tego czym moim zdaniem charakteryzują się te piękne konie. Może właśnie dlatego w moich zbiorach są na razie tylko achały pochodzące Rosji.
I oto niedawno przeglądając wielkie zasoby internetu, wpadło mi w oko to cudo.

Kolejny, przepiękny okaz wyrzeźbiony przez rosyjską artystkę Viktorię Letnikovą o imieniu Temir-Khan. Ta płaskorzeźba jest tak piękna, że nawet niepomalowana zdobi kolekcję. Jest dopracowana w najmniejszych szczegółach co jest widoczne szczególnie na głowie i szyi.

Myślę, że pomalowana będzie zachwycająca. 

I na koniec moje dwa płaskie achałtekińce, które uwielbiam i z dumą pokazuję.